روز 29 بهمن روز سپندار مذگان
روز عشق شاد باد
وقتی به
شروع و چگونگی وقوعش فکر می کنم، بنظرم همه چیز گیج و پیچیده میآید! اما
ظاهرا این گیجی چندان هم عجیب و دور از انتظار نیست، چون عبارت "ضربه
فرهنگی" را چنین تعریف کرده اند: "تغییراتی در فرهنگ که موجب به وجود آمدن
گیجی، سردرگمی و هیجان می شود."
این ضربه چنان نرم و آهسته بر پیکر ملت ما فرود آمد که جز گیجی و بی هویتی پی آمد آن چیزی نفهمیدیم!
شاید افراد زیادی را ببینید که کلمات Hi و Hello را با لهجه غلیظ
Americanاش تلفظ می کنند. اما تعداد افرادی که از واژه درود استفاده می
کنند، بسیار نادر است!
همینطور کلمه Thanks بیش از سپاسگزارم و Good bye بسیار راحت تر از «بدرود» در دهان ها میچرخد. ما حتی به این هم بسنده نکرده ایم!
این روزها مردم برگزاری جشن ها و مناسبت های خارجی را نشانه تجدد، تمدن و تفاخر می دانند.
سفره هفت سین نمی چینند، اما در آراستن درخت کریسمس اهتمام می ورزند!
جشن شب یلدا که به بهانه بلند شدن روز، برای شکرگزاری از برکات و نعمات
خداوندی برگزار می شده است را نمی شناسند، اما همراه و همزمان با بیگانگان
روز شکرگزاری برپا می کنند!
همه چیز را در مورد Valentine و فلسفه نامگذاریش می دانند، اما حتی اسم "سپندار مذگان" به گوششان نخورده است.
چند سالی ست حوالی26 بهمن ماه (14 فوریه) که می شود هیاهو و هیجان را در
خیابان ها می بینیم. مغازه های اجناس کادوئی لوکس و فانتزی غلغله می شود.
همه جا اسم Valentine به گوش می خورد. از هر بچه مدرسه ای که در مورد
والنتاین سوال کنی می داند که "در قرن سوم میلادی که مطابق می شود با اوایل
امپراطوری ساسانی در ایران، در روم باستان فرمانروایی بوده است بنام
کلودیوس دوم. کلودیوس عقاید عجیبی داشته است از جمله اینکه سربازی خوب
خواهد جنگید که مجرد باشد. از این رو ازدواج را برای سربازان امپراطوری روم
قدغن می کند.کلودیوس به قدری بی رحم وفرمانش به اندازه ای قاطع بود که هیچ
کس جرات کمک به ازدواج سربازان را نداشت.اما کشیشی به نام والنتیوس
(والنتاین)،مخفیانه عقد سربازان رومی را با دختران محبوبشان جاری می
کرد.کلودیوس دوم از این جریان خبردار می شود و دستور می دهد که والنتاین را
به زندان بیندازند. والنتاین در زندان عاشق دختر زندانبان می شود .سرانجام
کشیش به جرم جاری کردن عقد عشاق،با قلبی عاشق اعدام می شود...بنابراین او
را به عنوان فدایی وشهید راه عشق می دانند و از آن زمان نهاد و سمبلی می
شود برای عشق!"
اما کمتر کسی است که بداند در ایران باستان،
نه چون رومیان از سه قرن پس از میلاد، که از بیست قرن پیش از میلاد، روزی
موسوم به روز عشق بوده است!
بقیه در ادامه مطلب
تا یادم نرفته منبع
ادامه مطلب