وقتی میری تو بازار اینقد شامپو و صابون هست که ادم گیج میشه کدوم بهتره
با توجه به قیمت بخره یا شرکت سازنده یا معروفیتش و یا ...
از یکی از خانمهای روستا از شامپوهای اون زمان پرسیدم و اطلاعات خیلی جالب و جدیدی از گذشته بهم دادن که اصلا نشنیدم
میگن که قدیمها که اصلا شامپویی نبوده و همه سرشون رو با گل سرشوی و قره قروت میشستند
و میگفتن که خیلی موها رو هم نرم میکرده،
جالبه تو اینترنت هم که سرچ زدم بهش رسیدم شما حتما به این لینک مراجعه کنید و خاصیتهای گل سرشوی و قره قروت رو واسه شستن موی سر بخونین.
ایشون میگفتن که در قدیم حمام روستا خزانه ای بوده؛
و از سه اتاق تشکیل شده ؛ اتاق اول کوچیک بوده و کفش کن بوده و اتاق بعدی جهت تعویض لباس و در این اتاق یک حوضچه کوچک بوده که هر کس وارد میشده ابتدا پاهای خود را در این حوضچه شستشو میداده و بعد وارد راهرو میشده که این راهرو به حمام منتهی میشد و این اتاق به این صورت بوده که یک استخر حدود 12 متری در وسط این اتاق بوده و از دو طرف پله داشته و افراد با ظرف از این استخر اب برداشته و بدن خود را می شستند و بعد از تمیز شدن کامل از این پله ها بالا رفته و از پله های استخر پایین میرفتن و با یک ابتنی کامل و حسابی بدنشون تمیزتر میشد و این پایان استحمام بوده و خارج میشدن
و جهت گرم کردن آب حمام اتاقی بوده به نام گلخن که این اتاق در زیر خزینه یا همان حمام بوده و در وسط این اتاق یک مربع یک در یک با گل و سنگ دیوارچینی کرده و سپس در روی ان یک دیگ چدنی خیلی بزرگ که دقیقا زیر خزانه قرار میگرفته است و با هیزمهای متنوعی انرا گرم میکردن
و مسئول حمام را حمامی میگفتن و دستمزدش هم سالی 100 من گندم از همه اهالی جمع کرده و به ایشان میدادن
اینم یه عکس از خانم زارعی که لطف کردن واین اطلاعات خوب را به ما دادند .